بررسی فراوانی درگیری قلب در ۶۱ کودک مبتلا به بیماری کاوازاکی

بیماری کاوازاکی یک بیماری التهابی با درگیری چندین عضو، به خصوص قلب می باشد. در ایران تعداد مطالعات مربوط به قلب در این بیماری بسیار کم است. هدف از این مطالعه دست یابی به اطلاعات بیماری شناختی در کودکان ایرانی و مقایسه آن با سایر مطالعات بود. در این پژوهش 61 کودک مبتلا به بیماری کاوازاکی که در مدت 5/7 سال به درمانگاه کودکان بیمارستان قلب شهید رجایی ارجاع شده بودند، از نظر درگیری قلب به صورت گذشته و آینده نگر مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات با مراجعه به پرونده و مدارک بیماران و پی گیری در درمانگاه جمع آوری شد. براساس نتایج به دست آمده 42 بیمار(69%) هیچ علامتی از درگیری قلب نداشتند، آنوریسم عروق کرونر در 8 بیمار(13%) دیده شد و تجمع مایع در پریکارد در اکوکاردیوگرافی در 11% موارد وجود داشت. تغییرات ekg و کاردیومگالی هر یک در 8% بیماران و نارسایی خفیف دریچه میترال در 10% آن ها دیده شد. در موارد درمان با آسپیرین همراه با ایمنوگلبولین وریدی، شیوع آنوریسم عروق کرونر نسبت به درمان با آسپیرین تنها، کم تر بود. این مطالعه نشان داد که بیماران مبتلا به بیماری کاوازاکی نیاز به درمان معمول(آسپیرین و ایمنوگلبولین وریدی همراه با هم) برای کاهش بروز ضایعه قلبی دارند. تجمع مایع پریکارد در بیماران این مطالعه کم تر گزارش شد که شاید علت آن بیش تر بودن فاصله های اکوکاردیوگرافی و ماهیت گذرای تجمع مایع پریکارد در بیماری کاوازاکی باشد بنابراین توصیه می شود هم کاران پزشک، کودکان مبتلا به بیماری کاوازاکی را برای بررسی و پی گیری درگیری قلبی به پزشکان فوق تخصص قلب کودکان ارجاع دهند.